Rozdział 30: "Odwracanie uwagi"

Oczekiwanie może wywrzeć na ciebie bardzo wielki wpływ. Pot, stres, żałowanie swojej decyzji, albo jak w moim wypadku, zbytnie analizowanie wszystkiego, prowadzące do wątpliwości. Kiedy tak czekałam w mojej głowie kłębiło się tysiąc myśli zwątpienia.
Mark przyniósł mi dwie pary kajdanek, które zaraz odłożyłam na stolik przy łóżku i zaczęłam wpatrywać się w nie z uporem maniaka.
Tak też czekałam na Zayna, aż skończy brać prysznic. Zwykle zajmowało mu to chwilę, jednak teraz w łazience był dłużej, niż się spodziewałam.
Dłonie miałam całe mokre od potu, a serce waliło mi jak młotem. Nie byłam pewna jak zareaguje Zayn. Miałam jedynie nadzieję, że wszystko pójdzie dobrze. Oby był nieco spokojniejszy.
Miałam również nadzieję, że sobie poradzę.
Nie wiedziałam, czy będę w stanie znieść go po tym, jakiego doświadczyłam go wcześniej. Wściekłego i całkiem poza kontrolą. Nienawidziłam tego. Wszystko działo się tak szybko, ale w mojej głowie obrazy wspomnień przesuwały się dość powoli.
Spuściłam wzrok na swoją koronkową bieliznę, która podobała mi się o wiele bardziej, niż powinna.
Wystarczy spojrzeć na to wszystko, jak na listę zadań do wykonania, żeby cała sytuacja bardziej przypominała skomplikowaną misję, niż niewolnictwo seksualne.
Głowa całkiem mi opustoszała, gdy usłyszałam dźwięk otwieranych drzwi. Zayn wyszedł z łazienki, a ja momentalnie podniosłam się z łóżka, głośno zaciągając się powietrzem.
Zayn zrobił krok wgłąb pokoju i zastygł w miejscy, gdy mnie zobaczył. Miał na sobie jedynie biały ręcznik, ciasno opinający jego biodra. Głośno przełknęłam ślinę i przygryzłam dolną wargę, skanując jego wytatuowany tors i to, jak spływają po nim kropelki wody. Dłonie trzymające mniejszy ręcznik, który osuszał jego włosy, zwolniły nieco swoje ruchy.
Pewna siebie. Musisz być pewna siebie.
Głos Emmy echem odbił się w mojej głowie, po czym niepewnie odkaszlnęłam.
- Chodź tutaj - zażądałam subtelnym, ale zdecydowanym głosem.
- Victor...
- Natychmiast - przerwałam mu surowo, nie podnosząc jednak tonu.
Z wahaniem i dość niepewnie zaczął iść w moją stronę. Oblizał swoje usta mierząc wzrokiem moje ciało od góry do dołu. Upuścił ręcznik, którym wycierał swoje włosy, nie przestając iść w moim kierunku. Bliżej i bliżej. Bliżej...
I bliżej.
Zamknął niemal całkiem dystans między naszymi ciałami, zostawiając jedynie małą przestrzeń. Wpatrywał się we mnie z góry, co sprawiło, że lekko straciłam poczucie mojej dominacji.
- Co masz zamiar zrobić? - mruknął cicho.
- Byłeś bardzo niegrzecznym chłopcem - odparłam pewnie, pokazując mu, że ani trochę nie onieśmiela mnie swoim wzrostem, ani tym, że przypatruje mi się z taką intensywnością. Był taki piękny, ale i frustrujący.
- Spuść wzrok. Nie pozwoliłam ci na mnie patrzeć.
Zayn zmrużył swoje oczy, ale w końcu po chwili, bardzo powoli opuścił głowę. Poczułam jak moje wnętrze wywraca się na drugą stronę. Wiedział czego chcę i zamierzał mi to dać.
- Połóż się na łóżku, twarzą do góry i rozprostuj ręce.
- Jak sobie pani życzy - odpowiedział półgłosem. Ułożył się na materacu z ręcznikiem, niczym magnesem, niezmiennie oplatającym jego biodra, po czym szeroko rozłożył swoje ręce. Uśmiechnęłam się pod nosem i sięgnęłam po kajdanki. Powoli wdrapałam się na łóżko i usiadłam na nim okrakiem. Zayn wzdrygnął się lekko, ale zaraz uśmieszek wymalował się na jego ustach, gdy dłońmi naparłam na jego tors, żeby go unieruchomić.
- Leżeć - rzuciłam. - Co ty na to, żebyśmy wykorzystali do czegoś te twoje usta, Skarbie? - Puściłam mu oczko, gdy patrzył na mnie z dołu z racji swojego położenia.
- Dobrze, proszę pani.
Ze strachem i bardzo powoli przysunęłam się w górę jego torsu, ale zanim chwyciłam go za ręce, podniósł na mnie wzrok.
- Mogę to z pani zdjąć? - zapytał głosem przepełnionym podnieceniem i żądzą.
Był spokojny. To dobrze.
Wściekły Zayn już zniknął - odhaczone.
Mój oddech stał się bardziej surowy.
- Tak.
Jego dłonie bez trudu rozerwały delikatny materiał ślicznych majtek, po czym odrzucił je gdzieś na ziemię.
Nadszedł czas na unieruchomienie.
- Grzeczny chłopiec. Podaj mi ręce, po kolei.
Bardzo powoli rozprostował swoje lewe ramie, a ja szybko zatrzasnęłam bransoletkę kajdanek na jego nadgarstku, po czym przymocowałam ją do ramy łóżka. To samo zrobiłam z jego prawą ręką, po czym wyprostowałam plecy i spojrzałam na niego z góry.
- Dzisiaj jesteś cały mój, Kochanie - mruknęłam nisko, palcami zjeżdżając w dół jego rozpostartych szeroko rąk, aż dotarłam do klatki piersiowej.
- Cały twój - odparł.
Unieruchomiony - odhaczone.
Przygryzłam dolną wargę, uśmiechając się pod nosem.
- To co z tym deserem?
Powoli i bardzo efektownie oblizał swoje usta, drażniąc się ze mną w efekcie czego spiorunowałam go wzrokiem.
Odwróciłam się plecami do jego twarzy i kucnęłam nad jego głową, z ociąganiem opuszczając się w dół, nad jego ustami. Poczułam jak jego język zatacza małe kółka wokół mojego wejścia. Zniżyłam się jeszcze odrobinę, a uczucie jego wilgotnego języka jeszcze bardziej się zintensyfikowało. Zamrugałam zaskoczona i szeroko otworzyłam usta, nie mogąc uwierzyć, że to wszystko dzieje się za sprawą wyłącznie jego języka. O, mój Boże.
Zaczynałam czuć drżenie we wszystkich swoich kończynach i już sama nie wiedziałam, czy chcę kontynuować. Minęło sporo czasu. Naprawdę. I dopiero teraz zaczynałam odczuwać tego skutki.
Przejmij kontrolę. Należy do ciebie. Znajdzie sposób, żeby z powrotem zamienić role, a ty znowu poczujesz się pod jego panowaniem.
Otworzyłam oczy i po krótkiej chwili dostrzegłam wybrzuszenie w okolicach jego podbrzusza, nadal zakryte ręcznikiem.
Sięgnęłam do miękkiego materiału i rozplątałam go, pewnie chwytając w dłoń jego na wpół twardego członka. Jego nogi zadrżały, gdy ostrożnie pochyliłam się nad nim i ustami oplotłam jego główkę. Chciałam się tylko trochę podroczyć, więc ssałam ją delikatnie, palcami masując pozostałą część.
Jego język doskonale pełnił funkcję odwracania mojej uwagi i próby przejęcia nade mną kontroli, gdy precyzyjnie odnalazł moją łechtaczkę. Od razu poczułam jak miękną mi kolana i próbowałam lekko się podnieść, ale jakimś cudem nadal napierał na mój wrażliwy punkt.
Jego penis stwardniał o wiele szybciej, niż się spodziewałam. Przejechałam językiem od jego podstawy, aż po sam czubek, a Zayn warknął gardłowo tuż przy mojej kobiecości. Mocno zacisnęłam oczy, czując ogromną falę przyjemności. Kurwa mać!
Rozluźnij mięśnie gardła, kiedy będziesz robić mu loda i pojękuj, nawet wtedy, kiedy nie będziesz miała na to ochoty. Faceci to kochają. Przekonasz się dlaczego.
Zaczerpnęłam głęboki oddech i przełknęłam ślinę gromadzącą się w nadmiarze z moich ust. Rozluźniłam gardło i wsunęłam całą jego długość do buzi. Zacisnęłam oczy czując dyskomfort, ale spróbowałam poruszyć językiem. Zayn leniwie wypchnął swoje biodra w górę, a ja skrzywiłam się próbując z całych sił rozluźnić mięśnie gardła, ale udało mi się to dopiero wtedy, gdy jęknęłam, wytwarzając dodatkowe wibracje przy jego główce. Mięśnie jego nóg napięły się momentalnie. Jezus. Odsunęłam się, próbując zaczerpnąć oddech, ale nadal masowałam dłonią jego penisa.
Obciąganie - odhaczone.
Odwróciłam się twarzą do niego, efektownie ocierając swoje mokre usta. Policzki Zayna były zaczerwienione, a wargi błyszczące w moim podnieceniu. Chciałam go pocałować, ale nie wiedziałam czy...
Dominanci niczego się nie obawiają. Jeśli chcą najpierw w dupę, a potem do buzi, tak też zrobią. Jeśli chcą włożyć w siebie całą rękę, a potem wylizać ją do czysta, to tak zrobią. Nie ma żadnych limitów.
- Grzeczny chłopiec. - Pocałowałam go, ale szybko się odsunęłam obserwując jego reakcję. Chciał o wiele więcej, niż mu oferowałam.
- Co takiego jeszcze powinnam ci zrobić? - Uśmiechnęłam się pod nosem i sięgnęłam na szafkę nocną, po zabójczą zabawkę, którą torturował mnie już kilka razy, różdżko-wibrator.
- Widzisz...To zarówno mój najlepszy przyjaciel, jak i najgorszy wróg - dodałam z uśmiechem, przywołując urządzenie do życia. W pokoju rozległo się charakterystyczne brzęczenie, gdy podkręciłam częstotliwość.
Nie będę kłamać, bawiłam się trochę tym cackiem, żeby rozpracować jego działanie i możliwości, podczas gdy Zayn brał prysznic. Dzięki pomocy Emmy znalazłam go na dole, w pokoju kar.
- Możemy się z tym nieźle zabawić. Nie sądzisz? - zapytałam, przybliżając się do jego pięknej twarzy.
Jego źrenice rozszerzyły się, po czym lekko skinął głową.
- Tak, proszę pani.
- Dobrze. Nie dochodź, dopóki nie dam ci pozwolenia - bąknęłam podnosząc różdżkę na wysokość mojego wzroku.
To będzie moja próba. Emma nie powiedziała mi nic o kontrolowaniu orgazmu. Musiała kończyć, zanim dotarliśmy do tego punktu, więc od teraz byłam zdana na samą siebie. Musiałam improwizować i miałam nadzieję, że wykażę się wyczuciem czasu, bo Bóg mi świadkiem, nie miałam pojęcia, kiedy Zayn osiąga granice orgazmu. Mogłabym odsunąć wibrator zbyt późno, a on by eksplodował. Dosłownie.
Muskałam ustami skórę jego torsu, po czym tą samą ścieżką prowadziłam różdżkę, aż dotarłam do linii jego bioder. Jego mięśnie powoli zaczynały zarysowywać się pod skórą, kiedy przejechałam urządzeniem wzdłuż jego erekcji. Oddychał ciężko i nawet próbował się podnieść, ale skończyło się jedynie na nieskładnym szarpnięciu za kajdanki. Przeszywała go przyjemność, ale nie wydał z siebie dźwięku.
Zatrzymałam elektryczny strumień przy główce jego penisa i powoli zaczęłam masować jego pozostałą część dłonią. Zayn odrzucił głowę do tyłu czując budującą agonię.
- Re.. - zająknął się, a ja w tym samym momencie odsunęłam wibrator od jego ciała, odcinając witalny przepływ. Usłyszałam jak głośno wypuszcza powietrze, a jego ciało całe posztywniało.
Odmowa orgazmu.
- Jeszcze raz - mruknęłam, powtarzając cały proces, konsekwentnie hamując moje działania tuż przed osiągnięciem szczytu przez Zayna. Jęczał gardłowo, niemal boleśnie i wyglądało to tak zatrważająco, że nie mogłam odmówić sobie przyjemności z jeszcze jednego powtórzenia, tylko po to, by móc obserwować jak prawie rozpada się na kawałeczki pod wpływem mojego dotyku, gdy błyszczące kropelki potu zaczęły formować się na linii jego włosów.
Wyłączyłam różdżkę, a gdy ta ucichła w pokoju słychać jedynie było ciężkie oddechy Zayna. Próbował je unormować, a ja przyglądałam się temu wszystkiemu z podziwem i uwagą.
- Musimy popracować nad twoją wytrzymałością - powiedziałam miękko, cały czas masując jego długą, drżącą i twardą niczym kamień erekcję. - Wyglądasz na zmęczonego, Zayn. - Uśmiechnęłam się zadowolona z siebie, a on zamknął powieki, jakby chciał ukryć wywrócenie oczami.
Odmowa orgazmu - odhaczone.
Zaczepnie polizałam główkę członka, a jego usta szeroko się otworzyły. Wypchnął swoje biodra w górę, ale odsunęłam się wystarczająco szybko, odmawiając wzięcia go do buzi.
Poprawiłam swoją pozycję, ponownie siadając na jego udach. Jego penis dumnie piętrzył się przy moim brzuchu, gdy nieprzerwanie sunęłam po nim dłonią. Patrzyłam prosto w jego czarne oczy i czułam każdy jego głęboki wdech i wydech.
- Skarbie, wyglądasz teraz tak seksownie. Cały mój i taki gotowy.
Oblizał swoje usta, odmawiając udzielenia mi jakiejś odpowiedzi na co tylko się uśmiechnęłam. Wydawało mi się, że nadszedł odpowiedni czas. Pragnęłam, żeby przejął nade mną kontrolę, ale wydawało mi się, że dam radę przepieprzyć go na wszystkie strony świata. A kiedy już to zrobię, poradzę sobie ze wszystkim.
Poprowadziłam jego sterczącą erekcję tuż do mojego wejścia i powoli się na nią opuściłam. Ulga oblała jego rysy, gdy zaczęłam zataczać płynne okręgi biodrami, zaciskając przy tym mięśnie mojej kobiecości wokół jego członka. By nieco podkręcić zabawę, ponownie sięgnęłam po różdżkę i włączyłam ją, przystawiając do miejsca gdzie łączyły się nasze ciała.
Jęknęłam głośno, kiedy zaczął zaciekle szarpać za unieruchamiające go zabezpieczenie. Był zdesperowany, żeby tylko móc mnie dotknąć. Dobrze wiedziałam jakie to uczucie. Bezbronność i walka z samym sobą. Bycie przywiązanym do łóżka to naprawdę ciężka sprawa. Jesteś całkiem zdany na drugą osobą i nie możesz robić nic, poza biernym patrzeniem na to, jak dominuje każdą najmniejszą część twojego ciała i życia. Teraz wreszcie nadeszła moja kolej.
Podkręciłam częstotliwość przepływającego prądu, a jego penis zadrżał we mnie, wznosząc mnie coraz wyżej i wyżej.
A co, jeśli dojdę przed nim? No cóż, jakoś bym to dopracowała. Zerknęłam na niego z góry i moje wątpliwości zostały rozwiane. Zayn wyglądał jakby z całych sił zmagał się z opanowaniem orgazmu. Poruszałam się coraz szybciej, w górę i w dół nieprzerwanie, a gdy jego wszystkie mięśnie się napięły, pospiesznie przeniosłam się między jego uda i ponownie wzięłam go do ust. Gdy główka jego penisa zaspokajana była przy pomocy mojego języka, pozostała część bezpiecznie spoczywała w mojej poruszającej się dłoni.
- Dojdź dla mnie...Jesteś moim ulubionym uległym - zamruczałam.
Zayn odrzucił głowę do tyłu, a ja uśmiechnęłam się w duchu, szybko poruszając głową przy jego penisie.
Słyszałam tylko jego gardłowe jęki i dźwięk metalowych kajdanek, gdy wił się pode mną z czystej, rozdzierającej go rozkoszy, by sekundy później wystrzelić w moje usta. Jęknął głośno i przeciągle,  a jego głos odbił się echem po sypialni. Chwilę później słyszałam już tylko jego ciężki oddech.
- Nie połykaj - powiedział nagle.
Co stało się z moją rolą dominy?
- Chodź tutaj - mruknął cicho, próbując zapanować nad swoim urywanym oddechem.
Bez przełykania okropnie słonej substancji, wciąż zalegającej w moich ustach, przesunęłam się w górę łóżka i uważnie zmierzyłam wzrokiem Zayna.
- Jestem twoim uległym. Jest tylko jedna rzecz, którą muszę zrobić, żeby samemu sobie udowodnić to, że będę ci bezwzględnie posłuszny.
Nie mogłam nic odpowiedzieć, no bo jak? Przecież ciągle miałam jego spermę w buzi! No heloł?!
- Pocałuj mnie - dodał cicho Zayn.
Ale...
- Pocałuj mnie - powtórzył, widząc moje wahanie. Przysunęłam się do niego, żeby cmoknąć go w usta, ale jego język wdarł się między moje wargi, rozchylając je. Ku mojemu zdziwieniu poczułam jak wysysa zawartość moich ust. Dosłownie, wysysał swoje nasienie z moich ust. Nie wiedziałam, czy powinnam czuć obrzydzenie, czy może.. Nie. Z całą pewnością czułam obrzydzenie. Odsunęłam się szybko, kiedy dotarła do mnie realność sytuacji, ale on nie zareagował.
- Czy ty własnie...
- Jestem twoim uległym - powiedział wzruszając ramionami.
- Ale twoja... To była twoja.. - zająknęłam się. Nie mogłam wydusić z siebie słowa. Emma nic mi o tym nie wspominała.
- Wiem, Victoria.
Uniosłam się lekko na łokciu, wpatrując się w niego niewidzącym wzrokiem. Próbowałam zrozumieć to, co się właśnie stało. Wyssał spermę prosto z moich ust?! Bez jaj...
- Skarbie... - odezwał się cicho, wyrywając mnie z zamyślenia i szoku.
- Przez to twoje bezczelne droczenie się z moim kutasem, bolą mnie teraz nadgarstki.
Innymi słowy, chciał, żebym go wreszcie uwolniła.
Uśmiechnęłam się złowieszczo, a on uniósł swoje brwi.
- Podobasz mi taki przywiązany - wymruczałam, ponownie siadając na nim okrakiem. - Został pan oficjalnie i doszczętnie przepieprzony, panie Malik. - Pocałowałam go, a on pociągnął za metalowe zabezpieczenie.
- Zapomniałem, jak wiele samodyscypliny potrzeba, żeby wytrzymać w tych cholernych kajdankach. Rozepnij mnie.
- Magiczne słowo?
- Natychmiast.
- Zayn! - Przewróciłam oczami. Wydobyłam kluczyk zza miseczki mojego stanika i odpięłam najpierw lewą, potem prawą rękę Zayna. Niespodziewanie, objął mnie w talii i obrócił tak, że wylądowałam na plecach z nim siedzącym na mnie. Unieruchomił moje ręce, przyciskając je do łóżka po obu stronach mojej głowy.
- Należy ci się uznanie. Kawał dobrej roboty, panno Greene.
Wzruszyłam ramionami od niechcenia. Nie miałam zamiaru uświadomić go o fakcie, że to właśnie Emma pomogła mi z większą częścią wszystkiego co wydarzyło się chwilę wcześniej.
- Jestem twoim ulubionym uległym, tak? - zapytał zaczepnie.
- Jest takie prawdopodobieństwo - zachichotałam, a on uśmiechnął się pod nosem.
- Dziękuję. - Jego nastrój zmienił się momentalnie. Wyglądał na zagubionego.
- Za co? - zapytałam skonsternowana, marszcząc czoło. Zayn uwolnił moje ręce, więc skorzystałam z okazji i zarzuciłam je na jego kark.
- Za odwrócenie mojej uwagi.
Okej, nic wielkiego.
- Nie ma za co.
Pochylił się lekko i cmoknął mnie w usta, jednak wyczułam jego dystans.
- Hej - zaczęłam obejmując jego twarz dłońmi. - Kocham cię.
- A ja kocham ciebie - bąknął cicho. - Na zawsze.
Serce zakołatało mi nieskładnie, zaniechując swój miarowy rytm.
- Na zawsze - powtórzyłam z uśmiechem.

***

Wzdrygnęłam się i usiadłam na łóżku, wybudzając się z mojego koszmaru. Rzeczywistość powoli wypełniała mój umysł, kiedy zdałam sobie sprawę, że nie ma już śladu po walce Zayna i Devona. To był tylko sen. Moja dłoń wyruszyła na poszukiwania śpiącego obok mnie mężczyzny, ale wszystko co znalazła to chłodne prześcieradło. Zeskanowałam wzrokiem swoją przestrzeń i zauważyłam, że nie było go w sypialni.

Gdzie jest Zayn?

Sięgnęłam po komórkę leżącą pod moją poduszką i ziewnęłam cicho sprawdzając godzinę. 4:23 nad ranem.

Było tak wcześnie.

Odrzuciłam przykrycie z mojego ciała i zsunęłam nogi z materaca. Przecierając zaspane oczy, wyszłam na niewielki korytarz i wychyliłam się za barierkę przy schodach, by sprawdzić, czy nie ma go na dole. Z dużej odległości dostrzegłam nikłą sylwetkę chłopaka. Stał w półmroku, przy ogromnej przeszklonej ścianie, wpatrując się w widoki za oknem.

Westchnęłam pod nosem i skierowałam się w dół schodów. Zatrzymałam się w połowie drogi, gdy odwrócił się twarzą do mnie. Spodnie od pidżamy nisko zwisały z jego bioder. Przygryzłam wargę upajając się tym widokiem.

- Powinnaś spać - odezwał się cicho.

- Miałam koszmary. - Wzruszyłam ramionami. - Wszystko w porządku?

Potrząsnął głową, jakby nie mógł znaleźć sobie miejsca. 

- Tak, tylko nie mogłem spać - przyznał.

Właśnie za to mi dziękował. Odwróciłam jego uwagę od ciągłego myślenia o Devonie.

- Chodź tutaj - bąknął półgłosem.

Bez wahania zbliżyłam się do niego, a on pochylił się nade mną, obejmując moją twarz dłońmi i pocałował mnie. Wyczuwałam jego desperację i stres.

- Przepraszam - powiedział w końcu, a jego głos brzmiał tak, jakby zaraz miał się rozpłakać.

- Za co? - Potrząsnęłam głową. - Za co przepraszasz?

- Spierdoliłem sprawę. Straciłem nad sobą kontrolę.

- Nic się nie sta..

- Właśnie, że się stało.

- Zayn, spójrz na mnie. 

Chłopak zamilkł i spojrzał mi prosto w oczy.

- Zasłużył sobie na wszystko, co mu zrobiłeś. Nie zrobiłeś nic złego. To on spierdolił sprawę, pozbawiając się wolności. Tak to wszystko wygląda.

- Straciłem nad sobą panowanie. Nie chciałem, żebyś kiedykolwiek widziała mnie w takim stanie.

- No cóż, stało się, ale nadal tu jestem i chcę ci pomóc. 

Zayn od razu zamaszyście pokręcił głową.

- Nie. Nie potrzebuję pomocy.

- Nie mów tak - bąknęłam.

- Nie potrzebuję pomocy.

- Przestań. Jestem twoją dziewczyną, daj sobie pomóc.

Zayn westchnął cicho, po czym odgarnął pasemko włosów za moje ucho. Objął moją twarz dłońmi i pocałował mnie z mocą, która z łatwością powaliłaby mnie na kolana. Powietrze z moich płuc całkiem uleciało, gdy zostałam pochłonięta przez jego pocałunek.

Bez najmniejszego trudu obrócił mnie i przyparł plecami do zimnego szkła. Kiedy atmosfera stała się jeszcze bardziej gorętsza, oderwał się od moich ust i zrezygnowanym gestem oparł swoje czoło o moje ramie. Zamilkł na dłuższą chwilę i odezwał się dopiero po kilkunastu długich sekundach.

- Uderzył moją matkę.

Mocno zacisnęłam powieki.

- Wiem - szepnęłam. Nadal miałam trudności z zaczerpnięciem pełnego oddechu.

- Kurwa..Dotknął moją siostrę - wycedził przez zaciśnięte zęby, podnosząc na mnie wzrok. Chyba nie zdawał sobie sprawy, że trzyma mnie za przedramiona, a ucisk jego dłoni zwiększa się z każdym wypowiadanym przez niego słowem. 

- Zayn, uspokój się. - Proszę.

Zamknął oczy i zrobił coś, co ostatnio nie zdarzało mu się już tak często. Odliczył po cichu do trzech, po czym znowu rozchylił swoje powieki. 

Chwycił mnie za dłoń i poprowadził na środek salonu. 

- Chciałaś wcześniej ze mną zatańczyć. Moglibyśmy zrobić to teraz?

Czekaj, co?! Uniosłam brew w zdziwieniu, ale nie miałam zamiaru kwestionować jego prośby. Powinnam się już przyzwyczaić do tych jego ciągłych zmian nastroju.

- Tak bez muzyki? - rzuciłam zaczepnie.

Zayn uśmiechnął się pod nosem.

- Improwizacja, panno Greene.

- Będę zaszczycona - odpowiedziałam z podobnym uśmieszkiem. W mgnieniu oka objął mnie w talii i uniósł do góry, stawiając na swoich stopach. 

- Nie boli cię to? - zapytałam, zarzucając dłonie na jego kark.

- Dżentelmeni nie rozmawiają o takich sprawach - odparł z tajemniczym uśmiechem.

Przygryzłam wargę, opierając głowę o jego ramie. Nie podobało mi się to, że tak szybko zmienił mu się humor. Nikt normalny nie staje się obojętny na wydarzenie pokroju ostatniej nocy, w przeciągu kilku sekund. To niemożliwe.

 - Naprawdę wszystko w porządku? - zapytałam zaniepokojona.

- Naprawdę, Victoria. 

Odsunęłam się nieco, żeby móc na niego spojrzeć, ale nadal łagodnie kołysaliśmy się na boki, dzięki jego nieocenionym umiejętnościom.

- Jesteś chyba najbardziej skomplikowanym i najsilniejszym emocjonalnie facetem, na którego kiedykolwiek się natknęłam. Ale zawsze przychodzi ten punkt krytyczny...Ja osiągnęłam go już wiele razy.

Zastygł w miejscu i wypuścił mnie ze swoich asekuracyjnych objęć, w efekcie czego zachwiałam się i niepewnie zrobiłam krok do tyłu, stając na moich stopach.

- Nic mi nie jest.

- Porozmawiaj ze mną.

- Victoria. Przecież mówię ci, że nic mi nie jest. Nie chcę teraz o tym rozmawiać - zakończył efektywnie, kierując się w stronę kuchni, gdzie podążyłam za nim nie tracąc czasu na zastanawianie się.

- Nie uda ci się uciec ode mnie tak łatwo.

- Mówiłem, że nie chcę o tym gadać - rzucił z większym poirytowaniem, na co tylko gardłowo jęknęłam. 

- Nie możesz cały czas uciekać od swoich problemów.

- Poradzić sobie z nimi też za bardzo nie mogę. Powiedziałem Emmie, że nie chcę jej więcej widzieć i spotkałem ją wczoraj wieczorem. Obiecałem sobie, że nie pozwolę, żeby ktokolwiek doprowadził mnie do stanu, w którym nie będę mógł się kontrolować i spójrz co stało się wczoraj. Kompletnie straciłem nad sobą panowanie! Tak, czy siak, mogę gówno zrobić, bo i tak wszystko kończy się porażką. - Zamilkł nagle i fuknął poirytowany. Gwałtownie odwrócił się na pięcie i otworzył szafkę z alkoholami.

- Nieprawda. Nie wszystko co robisz kończy się niepowodzeniem. Zobacz jak daleko zaprowadziło cię to, co osiągnąłeś. Jest kilka rzeczy, które nadal sprawiają ci problemy, ale poradzisz sobie z nimi. Poradzimy sobie oboje - dodałam, gdy odłożył whiskey na wysepkę kuchenną.

- Nie. Nie pozwolę na to, żebyś babrała się w moim ciemnym świecie.

- Byłam tam już wiele razy, Zayn. Nie możesz trzymać mnie z dala od wszystkiego.

- Mogę spróbować.

Ułożyłam usta w cienką linię.

- W ciemnym, czy jasnym, nieważne. Już zawsze będę w twoim świecie, czy ci się to podoba, czy nie.

Nie odezwał się już. Zamiast tego, napełnił czystą szklankę bursztynowym płynem i od razu ją wyzerował. Powtórzył proces z nalewaniem, ale nie był już tak niecierpliwy, by wypić kolejną dawkę palącego alkoholu. 

- Możemy porozmawiać o czymś innym? O wszystkim, byle nie było to związane z wczorajszym wieczorem.

Uniosłam brew. Zmiana tematu. Zmiana tematu! 

- Nie wiem, jak tobie, ale mi tam podobał się wczorajszy wieczór. - Pochyliłam się nad blatem kuchennym, a on zmrużył swoje oczy uważnie mi się przyglądając. Po chwili jego wzrok wyraźnie złagodniał, a na jego ustach wymalował się znajomy uśmieszek.

- Lubisz droczyć się z moim kutasem.

- Czyżby?

- Urodzona domina - dodał.

- Chyba nie bardzo. - Wzruszyłam ramionami.

Nie byłam pewna, czy powinnam mu powiedzieć. Było jeszcze za wcześnie. Poza tym, pewnie temat Emmy byłby kolejnym powodem do kłótni.

- Nie bardzo? Muszę przyznać, że poszło ci popisowo dobrze.

- Naprawdę tak myślisz?

Skinął potakująco głową, na co ponownie uniosłam brew. 

- Nie ma już śladu po małej, niewinnej istotce?

- Nie, Skarbie. Zawsze będziesz moją małą, niewinną istotką - odpowiedział, puszczając mi oczko, na co przygryzłam dolną wargę. - Nie wyobrażasz sobie, jak zajebiście seksowne wyglądałaś, tańcząc na moim kuta..

- Zayn! - Zaczerwieniłam się momentalnie, a on zaśmiał się lekko, ukazując mi swój piękny, pełny uśmiech, który uwielbiałam oglądać. Boże, był taki przystojny.

Dopił resztkę whiskey ze swojej szklanki i obszedł wysepkę kuchenną. Wyciągnął dłoń w moją stronę, a ja przyjęłam ją bez najmniejszego wahania. Przyciągnął mnie do siebie i cmoknął w usta.

- Czuję się cały odrętwiały. Chodźmy do łóżka, zanim przelecę cię na tym blacie.

- Nie miałabym nic przeciwko - odpowiedziałam z uśmiechem, a on tylko pokręcił głową próbując ukryć swoje rozbawienie.

- To był cholernie długi dzień, a muszę wstać z samego rana - oświadczył.

Och. No tak. Zayn miał zajęty cały następny dzień, co tylko przypomniało mi o tym, że i ja muszę iść do Java Hut. 

- Matt będzie dzisiaj w pracy? - zapytał Zayn.

- Tak. Pracuje dzisiaj. - Zerknęłam na niego, gdy dotarliśmy do końca schodów.

- W takim razie, chyba wpadnę do ciebie na lunch.

- Chyba nie masz zamiaru zrobić nic głupiego?

- Nie po ostatniej nocy.

Zayn otworzył drzwi do sypialni i przepuścił mnie w nich, po czym skierował się do od razu do łóżka. Ułożył się wygodnie, a ja wgramoliłam się pod przykrycie, gdy tylko on zajął wygodną dla siebie pozycję.

- Re? - Głos Zayna sprawił, że przestałam szarpać się z kłopotliwą pościelą i spojrzałam na niego, zaalarmowana jego ostrożnym tonem.

- Co?

- Tylko bądź ze mną szczera - zaczął formalnie, a ja z trudem przełknęłam ślinę. - Spodobał ci się? Kiedy pierwszy raz go zobaczyłaś, uważałaś, że jest atrakcyjny?

Zmarszczyłam czoło, zanim udzieliłam mu odpowiedzi, zastanawiając się przez chwilę na tym, co powinnam mu powiedzieć. 

- Uważałam, że jest atrakcyjny, ale nie podobał mi się jakoś specjalnie. 

Zayn skinął głową i z powrotem ułożył się na swoim miejscu, zastanawiając się nad moją odpowiedzią. 

- Dlaczego pytasz? - zapytałam w końcu nie zmieniając swojej pozycji. Obserwowałam każdy jego najmniejszy gest i reakcję. Tak strasznie trudno było go rozszyfrować.

- Tamtego dnia, kiedy do ciebie przyjechałem, wydawałaś się szczęśliwa. Szczęśliwsza, beze mnie.

- Jestem szczęśliwa z tobą.

- Ale kiedy jesteśmy ze sobą, nie jest już tak samo, jak wtedy, gdy jesteś na przykład z Jamesem. Jesteś wtedy taka beztroska. Po prostu, szczęśliwa.

- Zayn, z tobą też jestem szczęśliwa. Ta randka, na którą zabrałeś mnie wczoraj była nie z tego świata! Strasznie mi się podobała.

- Skończyła się o wiele za wcześnie - szepnął, po czym gestem ręki wskazał, żebym położyła się obok niego. Tak też zrobiłam, a on momentalnie oplótł mnie ramionami i przyciągnął jeszcze bliżej swojego ciała, w efekcie czego między nami nie było nawet centymetra wolnej przestrzeni.

- Niestety - przyznałam. - Ale teraz, kiedy Devona już nie ma, możemy znowu spróbować w któryś wolny wieczór.

- Kto powiedział, że to musi być jeden wieczór? Zaplanujemy to na weekend. Albo miesiąc. Albo nawet i cały rok. 

- Marz dalej, Malik.

Uśmiechnął się wpatrując się we mnie z góry, kiedy podniosłam na niego wzrok.

- Zawsze dostaję to czego chcę i dobrze o tym wiesz.

- Serio? - rzuciłam zaczepnie.

- Mam ciebie, to nie wystarczający dowód?

- Okej, wygrałeś.

- Zawsze wygrywam - odparł z dumą przepełniającą jego uśmiech.

Ziewnęłam cicho, a on fuknął pod nosem.

- Czy ja panią nudzę, panno Greene?

- Nigdy - odpowiedziałam kręcąc głową, po czym głębiej wtuliłam się w jego nagi tors. Poczułam jak jego mięśnie rozluźniają się pod wpływem mojego dotyku. 

- Śpij, Skarbie - szepnął cicho, a moje powieki momentalnie zrobiły się cięższe.

***

Czułam się, jakby było o wiele za wcześnie na pobudkę. Jakbym przespała zaledwie dziesięć minut, po których ktoś próbował wyrwać mnie z przyjemnego letargu.

- Victoria, spóźnisz się, Kochanie - ponaglił Zayn. Zaczęłam wiercić się w ciepłym łóżku, ale to nie sprawiło, że jego dłoń zniknęła z mojego ramienia, co skomentowałam niezadowolonym jęknięciem.

- Spóźnisz się.

- Ja się nigdy nie spóźniam. Wszyscy inni po prostu przychodzą za wcześnie - wymamrotałam.

- W twoim przypadku to co innego. Ja jestem szefem, ty pracownikiem.

Przewróciłam oczami i wreszcie odnalazłam w sobie resztki silnej woli, żeby wreszcie wstać. Odwróciłam się na drugi bok i zobaczyłam Zayna, który już uważnie mi się przypatrywał. Był wykąpany, w pełni ubrany i wyglądał tak świeżo.

- Znowu się kąpałeś?

- Tak. Dużo się kąpię - odparł wzruszając ramionami.

- No widzę właśnie.

- Dzień dobry, śpiochu.

- Dzień dobry, czyściochu - wymamrotałam, a on zaśmiał się cicho.

- Wstawaj. Podwiozę cię.

- Dobra. Jesteś gorszy niż moja matka. Ona nawet do szkoły mnie nie budziła.

- Nie wiem, jak powinienem to przyjąć, ale chodź już - rzucił lekko zniecierpliwiony Zayn. Niechętnie odrzuciłam nakrycie z mojego ciała i podniosłam się z wygodnego materaca. Stanęłam obok łóżka, patrząc z utęsknieniem na jego poburzone, miękkie posłanie, a Zayn skomentował to jedynie małym uśmieszkiem.

- Wrócę do ciebie dzisiaj wieczorem, kochanie - szepnęłam w stronę mebla.

- Powinienem zacząć się niepokoić? - zapytał Zayn unosząc brew.

- Nie - odparłam krótko, kierując się do garderoby, żeby przygotować sobie ubranie do pracy, zanim wezmę prysznic. 

Po całej toalecie porannej, czyli umyciu się, ubraniu, zjedzeniu śniadania i mentalnemu przygotowaniu na dzień w pracy, ruszyliśmy z Zaynem do windy, by dostać się na parking podziemny. Przyciągnął mnie bliżej siebie, kiedy drzwi kabiny rozsunęły się, a gdy tylko zrobiłam krok na zewnątrz, zakrył mi oczy. Zamarłam w półkroku.

- Naprawdę lubię tego typu zabawy, ale teraz akurat trochę potrzebuję swoich oczu, bo z każdej strony może wyjechać jakiś samochód - zaczęłam, wyostrzając wszystkie swoje zmysły. Czułam zdefiniowany tors Zayna przy moich plecach, gdy kierował mnie swoim ciałem.

- A kiedyś mówiłaś, że mi ufasz. - Rozpoznałam rozbawienie w jego głosie, więc uśmiechnęłam się do siebie.

- Co ty wyprawiasz?! - zapytałam, czując rosnące podenerwowanie.

- Cicho.

Chwilę później odsunął swoje dłonie z mojej twarzy i zajęło mi mniej więcej trzy sekundy przystosowanie wzroku do panującego światła. Przede mną stał matowo-czarny Range Rover.

Podziwiałam piękny samochód, kiedy Zayn rozpostarł palce mojej dłoni i umieścił w niej zestaw kluczyków. Popatrzyłam na niego skonsternowana, po czym przeniosłam wzrok na klucze.

- Jest cała twoja - powiedział z uśmiechem.

- Co?! - Zachłysnęłam się powietrzem. - Kupiłeś mi samochód?! Kolejny?!

- Poprzedni miał poprzecinane opony. Naprawiłem go i sprzedałem po całkiem racjonalnej cenie. Rozglądałaś się za nowym autem, więc pomyślałem, że trochę ułatwię sprawę i kupiłem ci to.

- Zayn..

- Po prostu mi podziękuj. Już kiedyś odbywaliśmy tego typu rozmowę i oboje wiemy, jak to się skończy.

Ułożyłam usta w cienką, upartą linię, po czym przyciągnęłam go do siebie w mocnym i niespodziewanym uścisku.

- Tak bardzo ci dziękuję!

- Cała przyjemność po mojej stronie.

- To znaczy, że dzisiaj ja prowadzę? - rzuciłam podekscytowana, odsuwając się od chłopaka.

Nie do końca zdecydowanie skinął głową i uśmiechnął się wymuszenie. Daleko mu było do szczerego uśmiechu.

- Tak - potwierdził spiętym głosem.

Nie czekając na nic wskoczyłam na miejsce kierowcy i odpaliłam silnik szeroko się uśmiechając. Zayn żartobliwie przewrócił oczami i obszedł samochód, by zająć fotel pasażera.

- Musisz uważać. Ta ślicznotka ma napęd turbo.

- Ślicznotka? - Uniosłam brew, przenosząc na niego wzrok. - Więc to dziewczyna?

- Jestem facetem, czego się spodziewałaś?

- Mniejsza z tym. - Położyłam dłonie na kierownicy i rozprostowałam palce, ponownie oplatając je wokół kółka, ale wymowne odchrząknięcie Zayna przykuło moja uwagę.

- Musisz najpierw sprawdzić lusterka - odezwał się.

Przewracając oczami, poprawiłam wszystkie lusterka, tak, by mieć dobrą widoczność otoczenia i wbiłam pierwszy bieg, ale Zayn ponownie zastopował moje ruchy.

- Pasy, Victoria! - zażądał.

- O, Jezu! Prowadzę samochód, czy dopiero zdaję na prawo jazdy?! - wypaliłam, na co uniósł swoje brwi.

- Po prostu zapnij pas i będziemy mogli jechać.

Już tęskniłam za Roofiem. Po zapięciu pasów i podwójnym sprawdzeniu wszystkiego przez mojego instruktora jazdy; Zayna, wyjechałam na podjazd parkingu. Zapomniałam, że to cacko jest nowe i przydusiłam do końca pedał gazu. Na podziemnym parkingu rozległ się ogłuszający warkot. 

- Ostrożnie, Mała - odezwał się spięty Zayn.

- Sorry - rzuciłam pospiesznie, zdejmując nogę z gazu i uśmiechnęłam się do siebie. Kochałam ten samochód. Zatrzymałam się przy wyjedźcie z parkingu, by zobaczyć czy jest wolne, a kiedy kątem oka zerknęłam na Zayna, wyglądał jakby dopiero co pozbierał się po śmiertelnym rajdzie, na który go skazałam. 

- Patrz na drogę - nakazał zwięźle.

Wywróciłam oczami, włączając się do ruchu na drodze prowadzącej do mojej pracy. 

- Wpadnę jakoś koło drugiej. O której dzisiaj kończysz? - odezwał się wreszcie nieco spokojniejszym tonem.

- O piątej.

- Cały dzień dzisiaj pracujesz? Z tym sukinsynem na dodatek? - Skrzywił się Zayn, na co tylko wzruszyłam ramionami.

- Nie wiem. Możliwe, że to on dzisiaj zamyka.

Zayn westchnął głośno.

- Nie rozumiem po co ci ta praca. Moje dochody spokojnie wystarczą dla nas dwojga. Z powodzeniem mógłbym przestać już pracować, ty tak samo. Moje pieniądze starczą nam na całe pokolenie.

- Nie, jeśli ciągle będziesz kupował nowe samochody - odparłam cicho.

- Starczą, starczą. Nie musisz pracować.

- Ty tak samo, jeśli mówisz, że starczyłoby ci ich na całe pokolenie.

- Lubię pracować. Mogę się wtedy zatracić.

- Ja też lubię pracować.

- Możesz pracować dla mnie - zaoferował nagle.

Potrząsnęłam głową.

- Nie. Chciałabym być częścią czegoś, czego nie jesteś właścicielem.

- Technicznie mam władzę nad Tedem, więc jesteś na przegranej pozycji, Victoria.

- Przecież nie mam zamiaru pracować tam wiecznie.

- Więc gdzie chciałabyś pracować?

- W dziennikarstwie, mówiłam ci. Już od dłuższego czasu chcę zostać dziennikarką.

- To wiem, ale masz już na oku jakąś konkretną firmę?

Przygryzłam wargę. Kurwa.

- Taylora.

Zamilkł na dłuższą chwilę. Po kilku sekundach zaryzykowałam i zerknęłam na niego, po czym skręciłam w drogę prowadzącą prosto do Java Hut. 

- Wykluczone - syknął w końcu. - Nie będziesz dla niego pracować.

Moje ramiona opadły lekko, po tym, gdy zaparkowałam na zewnątrz kawiarni. 

- Czemu nie?! - jęknęłam.

- Bo to dupek. Wie, że jesteś moją dziewczyną i dlatego, że posiada tę informację, będzie cię traktował jak gówno.

- Nie będzie. Taylor jest przyjacielem mojej rodziny.

- To nie ma nic do rzeczy, od kiedy ja pojawiłem się na obrazku.

- Umówię się z nim na spotkanie i nie zrobisz nic, żeby mnie powstrzymać.

- Nie spotkasz się z nim - oświadczył finalnie. Wywróciłam oczami wysiadając z auta, a on po chwili zrobił to samo. 

- Zayn. Wysyłałam już swoje aplikacje do wszystkich możliwych firm. Taylor to moja jedyna nadzieja.

- Mogę ci coś załatwić..

- To by było zbyt proste - przerwałam mu. - Wszystko jest zbyt proste, kiedy jestem z tobą. Chcę móc załatwić sobie coś sama. Jeśli chcę zostać dziennikarką, to jedynym sposobem na to jest praca u Taylora. I tak to zrobię.

- Nie. - Chłopak pokręcił przecząco głową, a ja westchnęłam zrezygnowana i zerknęłam do wnętrza knajpki.

- Muszę lecieć - bąknęłam. - Jeszcze raz dziękuję za samochód - powiedziałam i skierowałam się do wejścia.

Zayn zmarszczył czoło i szybko chwycił mnie za przedramię.

- Pocałuj mnie, zanim pójdziesz.

Przyciągnął mnie do swojego ciała, a ja niepewnie zarzuciłam ręce na jego kark. 

- Zawsze najpierw mnie pocałuj, zanim gdzieś odejdziesz. W każdej chwili mogę zejść na zawał, albo ciebie mi ktoś porwie i już nigdy więcej możemy się nie zobaczyć.

Zaśmiałam się cicho.

- Jak duże szanse są na to, że dostaniesz zawału?

Zayn uśmiechnął się ciepło, pocierając kciukiem mój policzek. 

- Kocham cię - szepnął, po czym mnie pocałował. - Nawet wtedy, kiedy się ze mną kłócisz i jesteś wredna. Kocham cię. 

- Ja też cię kocham. Nawet wtedy, kiedy jesteś oziębły i wściekły jak cholera. Kocham cię.

- Nara, Maleńka. Widzimy się na lunchu - dodał z uśmiechem. Podniósł wzrok zerkając wgłąb restauracji, a kiedy dostrzegł Matta zamachał mu nazbyt przyjaźnie. Kiedy ten ochoczo mu odmachał, Zayn spuścił wzrok i popatrzył na mnie ze śmiertelnie poważnym wyrazem twarzy.

- Jest gejem, na bank.

_________________________________________________________________

NOTATKA POAJWI SIE JUTRO, BO ZAINSTALOWALAM SIMSY I CHCE ZACZAC WRESZCIE W NIE GRAC I JABHSVGERYUDJILKJBHVFGHDJSKXDNVFB FNJD <3 CHYBA ZE ZROBILAM COS ZLE I NIE BĘDĄ MI BANGLAĆ TO SIE WKURWIĘ I PRZYJDĘ WTEDU MOŻE DZISIAJ NAPISZE TE NOTATKĘ JESZCZE. 

JEDNO JEST JEDNAK PEWNE. KOLEJNY ROZDZIAL POJAWI SIE W PRZYSZŁY PIĄTEK :D C'TA TRZYMAJCIE KCIUKI ŻEBY MI SIĘ TA GRA ODPALIŁA BO CHYBA SIĘ ZAŁAMĘ, ŚCIAGAŁAM TE JEBANE SIMSY 2 DNI BO TO JAKAS PAKA Z WSZYSTKIMI DODATKAMI SOŁ JSHFGUDIJHDJFIDKFJGHYFJGHDJIFHRDJ XD IKS DE EMOŁSZYNS KJOŁ!! NCFGSRHDUK<3